Śmieciowe realia

 

 

Mamy XXI wiek. Zdajemy sobie sprawę z ilości odpadów jakie produkujemy i chcemy się z nimi odpowiednio rozprawić.

 

BZDURA!  BZDURA!  BZDURA!

 

Minęło już trochę czasu od wejścia w życie „ustawy śmieciowej”, krzyki jednak wciąż nie milkną. Nie chodzi mi o wykłócanie się jednych posłów z drugimi. Szum w mediach ucichł więc oni też. Istotne dla mnie, laika, który ma w głębokim poszanowaniu wszelkie zakamuflowane i jawne opcje polityczne, jest zachowanie zwykłych Kowalskich.

 

Scenka 1

Tata narzeka. Dość głośno, można by nawet powiedzieć, iż wulgarnie. W powietrzu unoszą się Panny Lekkich Obyczajów, narządy rozrodcze, cholewki i kurczaki. Synek z trwogą w oczach pyta:

-Tatusiu, co się stało?

- A co ci bede tłumaczył. Nie zrozumisz.

-Czyli, że co? Wojna? Zaraza? Głód? Śmierć?

- Synek, Państwo znowu nas okrada.  Koniec z naszymi cotygodniowymi wypadami  do lasu i ogniskami. Teraz karzą segregować odpady i jeszcze płacić cza!  Pamiętaj, za to co nam zrobili, czeba drani okradać ile tylko się da.

 

 

Wiadomo, że to co napisałem jest przekłamane.

Jakie dziecko obecnie schodzi z Facebooka

i rozmawia z rodzicami ?

 

Scenka 2- podsłuchana rozmowa

A wiesz, że słoiki trzeba teraz czyścić przed wyrzuceniem? Pewnie będą tam po raz drugi coś pakować i sprzedawać!

 

Scenka 3- z samochodu

-Weź wywal tę butelkę za okno.

- Ale przecież płacimy za odbiór śmieci, więc po co mam to robić?

- Ty i te twoje filozofie! Weź to wypierz, bo nie będę z tym jeździł. Posprzątają, a jak nie to za 200 lat archeolodzy będą mieli znalezisko. Tak w ogóle, to wzięli by się za te pobocza, bo straszny syf jest. Jak to jest, że w innych państwach jest czysto?

 

Rozumiecie o co mi chodzi? Robimy problem z niczego. Sami się nakręcamy. Większość krajów od dawna segreguje śmieci i jakoś łączą koniec z końcem. Oczywiście, że odpady, to złoty interes i na 100% będą lub już są jakieś przekręty np. wygrane przetargi, które jeszcze się nie odbyły. Jednak w gruncie rzeczy, generowane są  pozytywne zachowani i dobre nawyki. Na siłę, ale zawsze.

 

Każdy mówi małemu dziecku, żeby nie śmieciło.

A co z tym dużym?